Blog post

Na 2 maanden Oxford Brookes leek het me een mooi moment voor een stukje proza met hier en daar onsamenhangende te lange zinnen en te veel leestekens. Wellicht lekker voor een momentje tussen de bedrijven door ergens komende dagen.

Maaaruhh, Oxford Brookes zei je? Dus niet de – Oxford – Boatrace tegen Cambridge – Oxford? - Maar Brookes Oxford.. Ja.
En waarom ging je daar ook al weer heen om te roeien? Nou, waarom niet?
Nee inderdaad. Maar waarom wel?...

...Nou, deze Ambitieuze vereniging – die vorig seizoen zo ongeveer alle relevante Europese prijzen wist te pakken, en vooral in het voorjaar veel indruk maakte tegen de “Deutschland8ter” wereldkampioenen in Duisburg, waarin zij slechts een kleine halve boot hoefden toe te geven – heeft sinds dit seizoen een speciaal “Olympic Pathway Program” voor heren die (voornamelijk na Tokio) Olympische ambities hebben.. Dit programma en deze club leek me de perfecte plek om erachter te komen of ik werkelijk uit het juiste hout gesneden ben. Dus zonder twijfel verhuisd en inmiddels zo’n 2 trainingsmaanden verder.
Daarom dus.

Hier een kleine beeldvorming van deze afgelopen periode – soms wel op chronologische volgorde :

• Vorige week zondag mijn eerste race gehad – waarin we oppermachtig waren en alle andere verenigingen achter ons lieten.

• Ik zal jullie niet vermoeien met mijn verhuizing hierheen per motor.. Hoezo verhuis je van Nederland naar Engeland per motor? Hoezo niet?
Maar dat is toch vragen om problemen? Ja.

• En ook niet met mijn woonsituatie – Na 2 maanden en 4 AIRB&B’s verder – afgelopen week een geschikte woning gevonden.

• Roeien.. Het niveau is hoog hier, dat maakt me nederig, maar bovenal gepassioneerd.

• Over gepassioneerd gesproken: relatie, maar ook familie en vrienden op afstand gaat veelal goed.. Er is al het nodige bezoek geweest, waaronder mejufrouw, die af en toe op en neer kan komen voor wat genegenheid en ontspanning. Verder mogen we met Kerst en Pasen thuis trainen.

• Hoewel ik wel al wat contact met de coaches had gehad.. stond de eerste dag, zonder openingspraatje direct in het teken van selectie. Een 12km “tempo 20*” ergometersessie als eerste selectiemoment met toen nog 100+ Britse en internationale roeiers.. Eerste shifting werd gemaakt op ruwe techniek en vermogen.. Want er zijn slechts 8 zware “Empacher” achten (Empacher levert de beste boten binnen de roeiwereld. Deze boten van Duitse maaklaardij zijn eigenlijk de “Dura Ace di2” of ”Porsche” equavelent onder de roeiboten) die gevuld moeten worden.
*- Tempo 20 betekend een ritme van 20 slagen per minuut. 20 is laag tempo, dus veel power per haal. Tempo 40 is zo’n beetje max in een race. – Aldus een klein lesje 'roeien voor beginners'.

• Ga je daar ook nog wedstrijden in je eentje in de skiff varen? Nee.

• De 2de sessie voor de overblijvers was een 1000 meter max ergometersessie op tempo 24, waarna we voor het eerst werden geïnformeerd over de komende dagen. De volgende ochtend om 0715u zou de bus vertrekken naar het botenhuis.. "Zorg dat je er bent.. Er zal beperkt plek zijn; daarom zal de toegang tot de busplekken afhankelijk zijn van je 1000m ergo score. Hoogste scores in, laagste uit.. Diegene die geen plek hebben zijn volgend seizoen van harte welkom het nog eens te proberen." Ik had een plekje..

• In welke boten roei je dan wel? ..Voornamelijk in 8ten. En hoe gaat dat dan? ..Nou, er wordt veel met 3 achten naast elkaar "ge-battle-paddle-t" op tempo 20 en stukken hard gevaren op hoge intensiteit. Extensieve trainingen kennen ze hier dus niet echt. Als Bewegingswetenschapper probeer ik hier niets van te vinden. Mijn lichaam vind hier wel wat van. Maar die heeft meestal pech. "Iedereen doet het tenslotte.. were all in the same boat".

• Hoewel aan het begin gelijke boten werden gemaakt voor het battll-paddle-n, zijn de boten inmiddels verdeeld op niveau. Ik heb ondertussen plaats mogen nemen in de 2de en 5de acht - en alles daartussen. De langzamere boten mogen dan op een iets hoger tempo battle-n. Hoewel het niveau zeker verschilt, vaart iedere boot altijd wel prima en in een zelfde stijl, vooral omdat er constant wordt gewisseld. Niemand heeft een vaste plek.

• Ook zijn er sessies geweest in “4tjes” en in kleine boten*
*- Kleine boten zijn alle boten die alleen of met 2en worden bevaren.
De 2- (een boot met 2 boordroeiers zonder stuur) is hierbij vrij succesvol met een 6de en 7de klassering tijdens timetrials samen met mijn voorlopige Newzeelandse partner Axel (zuinige 5:48 op de ergo (over 2km).. - behoorlijke power 2- dus*.
*- Ter referentie: Het wereld record ligt op 5:36 en ik won de NK afgelopen seizoen met 5:58. Power is echter niet alles – maar we leren hier gelukkig erg veel op technisch gebied!

• Qua schema draaien we wekelijks zo'n 100km op de ergometer (dat mag wel extensief) waarvan minimaal 1 intensief. Verder varen we ongeveer 70km in de boot waarvan 2 tot 4 intensieve trainingen. Met daarnaast 4 trainingen in de gym vind ik het schema uitdagend. Maar het idee dat “iedereen het doet, en kan”, dat helpt.

• De boten zijn overigens allemaal uitgerust met WattageMeters – dus laffen is er niet bij. Goed.

• Inmiddels na afgelopen successen op Henley (die wedstijd die we wonnen afgelopen zomer) toch weer omgeboord naar Bakboord*.
*- Mijn riem (de peddel 🤫) zit toch weer rechts van me ipv links.

• Dit seizoen is het doel van de vereniging om - hopende dat de nationale ploegen zoals onze eigen Holland8, druk met Tokio in de weer zijn - op Henley ook de "Grand" te winnen, waarmee dat de eerste keer zou zijn sinds de start van dit evenement in 1839 – dit is hier écht een emorm ding.. voor sommige zelfs belangrijker dan eventuele Olympische ambities . Na 2019, ook in 2020 dus een gooi doen naar “Henley winst .

• Mocht dat lopen zoals gepland ben ik na de zomer terug; om gebrand een plekje te bemachtigen bij de uitgedunde nationale ploeg – waar iedereen de touwtjes even laat vieren na hun Olympisch avontuur. That's the plan..

• .. Maar first things first! – Hard roeien! –